امام حسین مظهر شجاعت

امام حسين علیه السلام مظهر شجاعت‏

امام حسين (ع) از نظر نَسَبى به خاندان شجاع بنى‏ هاشم وابسته بود. جدّش پيامبر اكرم (ص) و پدرش على (ع) از شجاع‏ترين افراد روى زمين بودند. چنانكه على (ع) در مرتبه‏اى از شجاعت قرار داشت كه فرمود:

اگر همه عرب براى جنگ با من پشت به پشت هم دهد، هرگز به آنها پشت نخواهم كرد و وحشت نمى ‏كنم! «1»

مادرش فاطمه (س) دختر پيامبر (ص) بود كه براى دفاع از ولايت، آن خطبه غَرّاء را در مسجد نبوى ايراد فرمود و پذيراى تازيانه دشمنانش شد. چنانكه ابن سعد به نيروهاى خود گفت:

«انَّ نَفْسَ ابيه بَين جَنْبَيه»؛ روح على (ع) در پيكر حسين (ع) است، با او تن به تن نجنگيد. «2»

«عقّاد» مى ‏گويد:

حسين شير بچّه على، در شجاعت روحى و بدنى آخرين و بالاترين درجه و رتبه را دارا بود. و در ميان شجاعان درجه اوّل، شجاعتش ضرب‏ المثل بود. «3»

و اين خصيصه از عنايت‏هاى پيامبر (ص) به امام‏ حسين (ع) بوده است؛ «ابن حجر» نقل مى‏ كند:

شادى دل مؤمن‏

از امام حسين عليه السلام نقل است كه گفت: براى من ثابت است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده: بهترين كارها پس از نماز، دلِ مؤمنى را شاد كردن است، اگر گناهى در كار نباشد.

روزى آن حضرت غلامى را ديدند كه با سگى غذا می خورد. سبب پرسيدند، گفت: اى پسر رسول خدا صلى الله عليه و آله، غم‏زده هستم، می خواهم اين سگ را خوش دل ساخته تا خود دل خوش شوم، خواجه اى دارم كه يهودى است و آرزومندم كه از او جدا شوم.
حسين عليه السلام دويست دينار نزد خواجه برد، خواست بهاى غلام را بپردازد و بخرد، خواجه به عرض رساند: غلام فداى قدمت و اين باغ را هم بدو بخشيدم و اين پول را هم به حضرتت بازمی گردانم.